Yelken açmak. Sonu gelmez bir maceraya kürek çekmek gibidir. Elimizde avucumuzda her ne varsa bir dolu dünya oluşturmak. İşte böyle başlar bazı şeyler. Hiç farkında olmadığın bir umudun kıvılcımı düşer, ilk önce yüreğine. Sezinlersin, duyumsarsın ya da hiç haberin olmaz. Gelir seni bulur. Bulacağı anı, mekânı kendi iç devinimde yaşar ve yaşatır. Bir beklentin olsun istersin beklersin, bekletilirsin…
Ne gelen olur ne de giden. Anlarsın ki yok. Sondur. Ve film biter. Oysa her son yeni bir başlangıçtır. Umudun, bir Anka kuşu gibi küllerinde yeniden doğuverir. Sen anlamazsın bunu. Görünürde her şey bitmiştir artık. Geride bir hazin mutsuzluk kalmıştır. Şimdi vakit yol alma vaktidir. Denizlere açılma vakti.
ekenek 